De 10 beste musicals op Netflix op dit moment (2023)

Soms heb je gewoon een goede musical nodig. Er zijn avonden waarop een serieuze kunstfilm een ​​verantwoorde keuze is voor op de bank; anderen, een horrorfilm of je favoriete rom-com zal het lukken. Maar zo nu en dan roepen showmelodieën je naam - geef toe! We zijn zo vrij geweest om een ​​paar van onze favoriete filmmusicals te verzamelen die nu op Netflix worden gestreamd. Deze lijst bevat alleen films met daadwerkelijke liedjes gezongen door personages in het script, dus films met echt geweldige scores of soundtracks (zoals deze), maar geen zang/dans binnen het eigenlijke plot, tellen niet mee. En als u op zoek bent naar werkelijk opgenomen uitvoeringen van geënsceneerde Broadway-producties, dan vindt u diehier. We hebben ook muzikale tv-programma's zoals uitgeslotenvrolijkheidEnGekke ex-vriendin, evenals concertfilms en muziekdocumentaires, die iets heel anders zijn. Bekijk nu zonder verder oponthoud onze volledige lijst met de beste muziekfilms op Netflix.

Kijk op Netflix

Wanneer Jonathan Larson'sHuurdebuteerde op Broadway in 1996, over één ding was het publiek het eens: het was een totaal onorthodoxe intrede in de wereld van muziektheater. Larson was allesbehalve voorspelbaar. Het is dan ook niet meer dan eerlijk dat zijn biopic,tik, tik… BOOM!volgt hetzelfde ontwerp. Misschien is de persoon die het meest geschikt is om het verhaal van Larson te vertellen, Broadway's eigen Lin-Manuel Miranda. Schepper van het vreemde, eigenzinnige, opstandige - en toch absoluut vereerde -Hamilton, weet Miranda als geen ander hoe het is om theatrale conventies definitief te doorbreken.tik, tik… BOOM!is gebaseerd op de gelijknamige eenmansshow van Larson, die hij in 1990 uitvoerde. Het vertelt het verhaal van zijn leven en hoe het is om een ​​worstelende, aspirant-componist te zijn in New York City. (Spoiler alert: het is niet gemakkelijk). De film is gestructureerd rond de show zelf, uitgevoerd door een verwarde en charismatische Andrew Garfield. Van daaruit weven we tussen de show en levendige flashbacks die precies illustreren waar Jonathan het over heeft (nou ja, zingen).Huurwas grotendeels succesvol omdat het zo diep doordrenkt is met het echte leven. Het is een show over gewone mensen die worstelen in New York, en Larson was niet bang om onderwerpen af ​​te beelden die als taboe werden beschouwd om zich aan dat realisme te binden: drugsverslaving, zelfmoord, exotisch dansen. Hij schuwde het ook niet om de alledaagsheid van het echte leven te laten zien. Miranda doet recht aan het leven van Larson door die gevoeligheid na te bootsen, vooral door de uitvoeringen van de film. Van de fladderende, kinetische energie die Andrew Garfield in zijn muzikale nummers brengt tot de verrassende zachtheid en waakzaamheid in elke uitdrukking, dit is de beste uitvoering van de acteur sinds hij de computer van Mark Zuckerberg in elkaar sloeg.Het sociale netwerk. Robin de Jesús, die de beste vriend van Jonathan speelt, Michael, verbijstert ook terwijl hij door het leven van een worstelende artiest navigeert met veel minder intensiteit dan Garfield. Zijn optreden ademt een aangenaam verrassende sfeer van subtiliteit in de rol. En dus hebben wetik, tik… BOOM!, een film boordevol melancholie, krachtige uitvoeringen en verteld met een sombere, realistische vertelstructuur die in eerste instantie schokkend is voor de zintuigen, maar uiteindelijk loont. De vreugde van deze muzikale ellipsen is aanstekelijk, en dat maakt het alleen maar tragischer wanneer het echte leven in elkaar stort. —Aurora Amidon

2. Eurovisie Songfestival: The Story of Fire SagaJaar: 2020
Regisseur: David Dobkins
sterren:Will Ferrell, Rachel McAdams, Dan Stevens, Pierce Brosnan
Beoordeling:PG-13
Looptijd:121 minuten

Kijk op Netflix

Eurovisie Songfestival: The Story of Fire Sagais - laten we eerlijk zijn - een beetje aan de magere kant en een beetje verwarrend. Het heeft net genoeg oprechtheid om zijn eigen satirische impulsen te ondermijnen en net genoeg toegeeflijke snark om zijn eigen oprechtheid te ondermijnen. Het duurt lang, en het leunt op een trope, Ferrell's meester trope en de gemene deler in de meeste van zijn beste uitvoeringen - de lieve maar fundamenteel onwetende en egocentrische man-baby die niet uit zijn eigen weg kan komen. Het is een trope die we, dankzij Ferrell zelf, de afgelopen decennia behoorlijk grondig hebben ontgonnen in komedie. En toch, ook alsEurovisie songfestivalmaakt een aantal verbijsterende bewegingen in zijn meer dan twee uur looptijd, je kunt het niet laten om ervoor te rooten, en voor zijn hoofdpersonages, omdat zijn weigering om cynisch te zijn op dit moment werkt als een vitaal, zuurstofrijk ontsnappingsluik.Amy Glenn

Kijk op Netflix

Distributeur GKids verkooptLu over de muurals 'gezinsvriendelijk', wat het ook is, een onschadelijk, ongebruikelijk alternatief voor de conventionele computergeanimeerde gewrichten die typisch zijn voor moderne multiplexen. Maar er is "grillig" en er is "raar", enLu over de muurwaagt zich ver voorbij de eerste en in de laatste voordat regisseur Masaaki Yuasa door de aftiteling komt. Er gaat nauwelijks een moment voorbij waarop we de realiteit bijna raken: zelfs de meest menselijke beats, die kostbare hints van herkenbare kwaliteiten die onze empathie aanmoedigen, zijn langwerpig, vervormd, bijna onherkenbaar gemaakt door overdrijving.Lu over de muuris geen film die zichzelf serieus neemt, en voor de gemiddelde bioscoopbezoeker is dat een eigenschap die het omarmen waard is. De plot is zowel eenvoudig als niet: tiener Kai (ingesproken door Michael Sinterniklaas in de Engelse kopie), onlangs verhuisd van Tokio naar het rustige vissersdorpje Hinashi, brengt zijn dagen door met doen wat de meeste tienerjongens doen, nors in zijn kamer hurken en buitensluiten van de wereld. Terwijl Kai worstelt met zijn zelfopgelegde isolement, raakt hij bevriend met Lu (Christine Marie Cabanos), een manische pixie-droom-zeemeermin die in miniatuur is gemaakt. Wat moet een eenzame emo-jongen doen in een letterlijk en figuurlijk vis-uit-het-water-plot dat wordt ondersteund door xenofobe ondertoon?Lu over de muurcombineert vreugde met politieke allegorie met levendige kleurenpaletten met verhalende magie, plus wat echte magie, plus te veel vrolijke muzikale intermezzo's om te tellen. De film louter beschrijven als 'creatief' voelt als een belediging voor zijn geïnspireerde waanzin.—Andy Crump

4.The Lonely Island presenteert: The Unauthorized Bash Brothers ExperienceJaar:2019
Bestuurders:Mike Diva, Akiva Schaffer
sterren:Andy Samberg, Akiva Schaffer, Jorma Taccone
Beoordeling:TV-MA
Looptijd:30 minuten

Kijk op Netflix

De ongeautoriseerde Bash Brothers-ervaringis een 27 minuten durende serie muziekvideo's over een aanzienlijke reeks honkbal in de Bay Area vanaf eind jaren '80. Zoals de naam al aangeeft, is het losjes gebaseerd op de run van Mark McGwire en Jose Conseco eind jaren '80 als de verpletterende supersterren van Oakland A. Hoewel ze het een visueel gedicht noemen, is dit een mini-album in muziekvideo-vorm, zoals Beyoncé deedLimonademaar met pikgrappen in plaats van grensverleggende muziek. En hoewel het idee absurd lijkt, is het nog steeds absoluut briljant. Genieten vanDe ongeautoriseerde Bash Brothers-ervaringvereist absoluut geen kennis van het honkbalspel. Lonely Island gooit stukjes en beetjes feiten tussen hun seksjams en razendsnelle rapverzen, maar het is moeilijk te zeggen wanneer het gebeurt. De realiteit van het leven van McGwire en Conseco in die tijd lijkt rechtstreeks voort te komen uit de overmoed doordrenkte parodie op hypermannelijkheid waar Lonely Island in uitblinkt.— John Michael Bond

5.Zo lang geweestJaar:2018
Regisseur:Ting Krishnan
sterren:Michaela Coel, Mya Lewis
Beoordeling:TV-MA
Looptijd:100 minuten

Kijk op Netflix

Michaela Coel veroverde dit jaar de tv-wereld stormenderhand met haar succesvolle HBO-serieIk kan je vernietigen. Maar je weet misschien niet dat Coel in 2018 ook een streamingsterretje was, toen ze in de originele Netflix-film staardeZo lang geweest, die een alleenstaande moeder volgt terwijl ze van haar sokken wordt geveegd door een mysterieuze vreemdeling tijdens een wilde avond uit in de stad in Londen. Het is een van de meest ondergewaardeerde originele musicals van de afgelopen jaren en bevat een robuuste originele soundtrack met op rock, disco en gospel geïnspireerde nummers. Fans van dramatische Britse tv en campy musicals: deze wil je niet missen.— Ellen Johnson

6.Mijn eerlijke dame

Jaar:1964
Regisseur:George Suiker
sterren:Audrey Hepburn, Rex Harrison, Stanley Holloway, Gladys Cooper, Wilfrid Hyde-White
Genre:Muzikaal
Beoordeling:G
Looptijd:173 minuten

Kijk op Netflix

We houden van de weelderige, twee verdiepingen tellende bibliotheek waarin Audrey Hepburn leerde dat vervelende Cockney-accent te verliezen, gemodelleerd naar deChâteau de Groussaybibliotheek in Frankrijk. Al het zingen maakt het alleen maar beter. Geregisseerd door de legendarische George Cukor en opgenomen door de 17-voudig Oscar-genomineerde (en tweevoudig winnaar) Harry Stradling, is de onlangs gerestaureerde musical uit 1964, gebaseerd op het toneelstuk van George Bernard Shaw uit 1913, een wonder om te zien (en om te horen).-Personeel

7.EllendigJaar:2012
Regisseur:Tom Hooper
sterren:Hugh Jackman, Russel Crowe, Anne Hathaway
Beoordeling:PG-13
Looptijd:158 minuten

Kijk op Netflix

Het eerste dat opvalt is de ademhaling. Jean Valjean staat bovenop een heuvel in de Franse bergen en denkt na over zijn toekomst na 19 jaar gevangenisstraf, en je hoort de vermoeidheid in zijn gezang, de hijgen tussen woorden. Regisseur Tom Hooper maakt al snel duidelijk dat zijn verfilming van de toneelmusical een hit isEllendigzal geen verzameling zijn van technisch perfecte, glanzende vertolkingen van zijn liedjes. De film bevat grotendeels uitstekende zang, maar benadrukt ook de kwetsbaarheid in een werk dat grotendeels wordt bepaald door zijn grootsheid.—Jeremy Matthews

8.witte kerstJaar: 1954
Regisseur:Michaël Curtiz
sterren:Bing Crosby, Danny Kaye, Rosemary Clooney
Beoordeling:TV-G
Looptijd:120 minuten

Generaties lang heeft deze film een ​​soort Yuletide-nostalgie gekoesterd die misschien alleen door werd geëvenaardHet is een geweldig leven. Maar het grappige aan deze Bing Crosby-musical is dat de warme gevoelens die het vandaag de dag nog steeds oproept, worden weerspiegeld in zijn eigen verhaal: de oorlog is voorbij, hun commandant (een "viersterrengeneraal werkloos") kan de kost niet verdienen bij de skihut, want zelfs sneeuw valt niet meer zoals vroeger. Maar wanneer de podiumdeuren aan het einde opengaan om de dwarrelende vlokken te onthullen, groeten alle soldaten, waardoor zelfs wij zuiderlingen verlangen naar een met sneeuw bedekte kerst. —Mary Kate Varnau

Kijk op Netflix

Over de maanwas de eerste gedurfde stap van Netflix op het gebied van het produceren van animatiefilms die konden wedijveren met die van Disney. Geregisseerd door voormalig Disney-animator Glen Keane, die verantwoordelijk was voor het brengen van films alsDe kleine Zeemeermin,AladdinEnVerwardtot leven, en met een verzameling aanstekelijke en hartverwarmende liedjes, explosief kleurrijke animatie en een verhaal ondergedompeld in de Chinese cultuur, lijkt de film alle stukjes van een andere animatieklassieker te bevatten. De film volgt een 14-jarig Chinees meisje genaamd Fei Fei (Cathy Ang) die vier jaar na het overlijden van haar moeder bij haar nu alleenstaande vader woont. Fei Fei rouwt nog steeds om haar verlies en klampt zich vast aan de traditionele verhalen van haar moeder over de godin Chang'e (Phillipa Soo) die op de maan leeft, wachtend op haar overleden minnaar, en gelooft dat als ze haar vader kan bewijzen dat Chang'e bestaat, hij zal haar voorbeeld volgen en stoppen met proberen een nieuw gezin te stichten. Zelfs als ze slecht gecontextualiseerd zijn, zijn de prachtige animatiesequenties vanOver de maankan niet worden genegeerd, en er zijn momenten waarop het kleurrijke display fascinerend genoeg is om af te leiden van de plotverwarring. Er is een goede kans dat heel jonge kinderen de film geweldig zullen vinden vanwege de felle kleuren en schattige dieren alleen, en de liedjes zijn pakkend genoeg om hun ouders waarschijnlijk niet de muur op te drijven bij de miljoenste keer dat ze worden gespeeld.—Joseph Stanichar

Kijk op Netflix

Lin-Manuel Miranda's gave met muziek is ongeëvenaard. Hij heeft het unieke vermogen om een ​​snelle en slimme zinswending te koppelen aan een aanstekelijke muzikale hook. De cadans van zijn stem brengt een verlangen en hoop over die, zo blijkt, werkt als je een van de grondleggers speelt of een schattig geanimeerd dier. Miranda is de perfecte keuze om het titelpersonage in de nieuwe Netflix-film te vertolkenVivo. Vivo is een kinkajou, ook wel 'honingbeer' genoemd, een regenwouddier uit de wasbeerfamilie (hoewel Vivo, met zijn vrolijke muts en stijlvolle sjaal, een stuk schattiger is dan een wasbeer). Vivo brengt zijn dagen door met optreden met zijn baasje Andrés (Juan de Marcos González) in Havana, Cuba. Vivo denkt dat zijn leven en zijn comfortabele voorspelbaarheid perfect is. (Kijkers kunnen Vivo begrijpen, maar tegen Andrés en alle anderen in de film spreekt Vivo in schattige kreten en gebrabbel.) Op een dag krijgt Andrés een brief van zijn oude liefde Marta Sandoval (Gloria Estefan) met de vraag of hij nog een laatste keer met haar wil optreden. tijd bij haar afscheidsoptreden in Miami. Andrés vindt het liefdeslied dat hij jaren geleden voor haar heeft geschreven en besluit dat hij het lied bij haar moet brengen. Helaas, een tragedie verhindert Andrés deze reis te maken en Vivo besluit dat hij de veiligheid van de wereld die hij kent moet verlaten om dit lied naar Marta te brengen. Vivo's reizen brengen hem van Havana naar Key West naar de Everglades naar Miami. Onderweg ontmoet hij Gabi (Ynairaly Simo), een zelfverzekerde, paarsharige 10-jarige die niet in de stemming is om te zijn zoals alle andere meisjes.Vivodient als een levendige liefdesbrief aan Cuba, Florida en de mensen die er wonen. Hoe meer diversiteit er wordt getoond in films gericht op kinderen, hoe beter. Ook al lijkt deze versie van Florida in niets op wat we tegenwoordig in het nieuws zien, ik ben helemaal voor dit ambitieuze Florida. Gedeeltelijk avontuur, deels weemoedige romantiek - naast enkele leuke lessen over vriendschap, familie en het nemen van risico's -Vivois leuk en vertrouwd. Het is waarschijnlijk geen kinderfilm waar we het over jaren nog over zullen hebben, maar ik zal in ieder geval nog dagenlang "My Own Drum" zingen. —Amy Amatangelo