U weet waarschijnlijk dat azelfstandig naamwoordis een persoon, plaats of ding. Maar wanneer een zelfstandig naamwoord een ander zelfstandig naamwoord bezit, kan het een beetje lastig worden. We gebruiken meestal apostrofs om bezit aan te geven. Het is echter gemakkelijk om in de war te raken over waar u die apostrofs moet plaatsen.
Vandaag gaan we dieper in op bezittelijke zelfstandige naamwoorden. We behandelen precies wat ze zijn en hoe ze correct kunnen worden geschreven.
Inhoud:
- Wat zijn bezittelijke zelfstandige naamwoorden?
- Wat zijn enkele voorbeelden van bezittelijke zelfstandige naamwoorden in een zin?
- Wat is een bezittelijk voornaamwoord?
- Wat zijn enkele voorbeelden van bezittelijke voornaamwoorden in een zin?
- Kun je bezittelijke zelfstandige naamwoorden gebruiken?
Wat zijn bezittelijke zelfstandige naamwoorden?
Een bezittelijk zelfstandig naamwoord is eenzelfstandig naamwoord dat bezit (bezit of macht heeft over) iets anders. Voordat je je zorgen gaat maken over zelfstandige naamwoorden die je bezitten als een boze geest of een jaloers vriendje, wil ik even verduidelijken wat we bedoelen met bezittelijk.
In dit geval tonen bezittelijke zelfstandige naamwoorden eigendom of verbondenheid.
Met andere woorden, als een zelfstandig naamwoord iets heeft dat erbij hoort, moeten we dat zelfstandig naamwoord in zijn bezittelijke vorm veranderen.
Kijk eens naar de volgende voorbeelden. De vetgedrukte zelfstandige naamwoorden zijn de bezittelijke.
- dehondenbot
- debaby'sfopspeen
- destudentenexamens
- van Juanmama
- DeSmith'svakantie huis
Het bot is van de hond, de fopspeen is van de baby, enzovoort. Het zelfstandig naamwoord waartoe het object behoort, is degene die we in de bezittelijke vorm schrijven.
Hoe schrijf ik een bezittelijk zelfstandig naamwoord in het enkelvoud?
Als het gaat om een enkelvoudig zelfstandig naamwoord (d.w.z. slechts één persoon, plaats of ding), voegen we meestal een apostrof toe plus de letter/S/.De apostrof volgt de enkelvoudsvorm van het zelfstandig naamwoord, en de/S/volgt de apostrof.
De meeste enkelvoudige zelfstandige naamwoorden eindigen niet op een/S/dus het voelt natuurlijk aan om de apostrof plus toe te voegen/S/aan het eind van het woord. Hier zijn enkele voorbeelden:
- dekippenei
- Arattenstaart
- Mijnmama'srecept
Maar zelfs als een enkelvoudig zelfstandig naamwoord eindigt op een/S/, voegen we nog steeds een apostrof plus nog een toe/S/. Het ziet er misschien vreemd uit of klinkt vreemd om dat extraatje te hebben/S/, maar dit is vaak de grammaticaal correcte manier om enkelvoudige bezittelijke zelfstandige naamwoorden te schrijven.
Hoe ziet dit eruit? Bekijk deze voorbeelden van enkelvoudige bezittelijke zelfstandige naamwoorden.
- debussenradiator
- deirisbloemblaadjes
- eenoctopussententakel
Dezelfde regel is van toepassing op enkelvoudige bezittelijke eigennamen. Een eigennaam is een zelfstandig naamwoord dat met een hoofdletter moet worden geschreven, zoals de naam van een persoon of een specifieke plaats. Het maakt niet uit of het eigennaamwoord eindigt op een/S/of niet. Als je het maar over één eigennaam hebt, voeg dan een apostrof toe gevolgd door een/S/.
Deze voorbeelden laten zien hoe je eigennamen in het enkelvoud schrijft in de bezittelijke vorm.
- die van Michelleboek
- Dhr.James'sklas
- Hawaïhoofdstad
- van Dallasburgemeester
De regel verandert nooit voor zelfstandige naamwoorden in het enkelvoud, maar het kan lastiger worden met zelfstandige naamwoorden in het meervoud.
Hoe schrijf ik een bezittelijk zelfstandig naamwoord in de meervoudsvorm?
Meervoud bezittelijke zelfstandige naamwoorden volgen twee verschillende regels. Het hangt ervan af hoe het woord in de bezittelijke vorm is geschreven.
Wanneer een zelfstandig naamwoord in het meervoud wordt gemaakt door een toe te voegen/S/, zoals de meeste zelfstandige naamwoorden in het Engels, schrijven we de bezittelijke vorm door de toe te voegen/S/en dan een apostrof.Niets komt na de apostrof in bezittelijke zelfstandige naamwoorden in het meervoud.
Het ziet er zo uit:
- Mijnkinderen'speelgoed
- deburen'tuin
- dehuizen'bewoners
Maar sommige zelfstandige naamwoorden eindigen niet op een/S/wanneer ze meervoud zijn. Wanneer dit het geval is, volg dan hetzelfde formaat als enkelvoudige bezittelijke zelfstandige naamwoorden. Je voegt een apostrof plus een toe/S/. Hier zijn een paar voorbeelden.
- dekinderendocent
- deganzennest
- mensenrechten
Bij eigennamen maken we ze meervoud door een toe te voegen/S/of, in het geval van eigennamen die al eindigen op/S/, voegen we een toe/es/. Om ze bezittelijk te maken, voegt u een apostrof toe na de laatste/S/.
- deJoneses’ nieuwe hond
- dedunns' verjaardag
- deobama'sorganisatie
Voeg alleen een apostrof toe aan eigennamen als je het bezittelijk zelfstandig naamwoord in het meervoud gebruikt om aan te geven dat het zelfstandig naamwoord iets bezit.
Als u alleen een eigennaam meervoud maakt, is er geen apostrof nodig. Onderteken uw kerstkaarten niet met een apostrof in de achternaam van uw familie, anders zullen mensen zich afvragen: "De zwarten wat?"
Dus als je een bezittelijk zelfstandig naamwoord in het meervoud schrijft, vraag jezelf dan af of de meervoudsvorm al eindigt op een/S/. Zo ja, voeg dan gewoon de apostrof toe aan het einde van de meervoudsvorm. Zo niet, behandel het dan als een enkelvoudig bezittelijk zelfstandig naamwoord en voeg een apostrof plus toe/S/.
Het is gemakkelijk om uit te glijden en de apostrof op de verkeerde plaats te zetten.Grammaticarapport van ProWritingAidzal ervoor zorgen dat u uw bezittelijke zelfstandige naamwoorden correct schrijft.
Wat zijn enkele voorbeelden van bezittelijke zelfstandige naamwoorden in een zin?
We hebben een paar voorbeelden van bezittelijke zelfstandige naamwoorden bekeken, maar je vraagt je misschien af hoe deze in zinnen worden gebruikt. Laten we eens kijken naar enkele zinnen die bezittelijke zelfstandige naamwoorden gebruiken.
- Ik ging naar mijntantegisteravond thuis gegeten.
- We speelden met mijnneven en nichten'nieuwe PlayStation.
- Hij hielp de twee junior passerensenatorenrekening.
- Deaapbaby was zo klein!
- Heb je gezienOom Jerry'snieuwe motorfiets?
- DeMartinezes verjaardagis morgen.
Als je eenmaal de drie regels voor het schrijven van bezittelijke zelfstandige naamwoorden onder de knie hebt, zul je geen moeite hebben om te onthouden waar je de apostrof moet plaatsen. Maar hoe zit het met voornaamwoorden?
Wat is een bezittelijk voornaamwoord?
Voornaamwoordenzijn woorden die meer specifieke zelfstandige naamwoorden vervangen.I,Hij,zij, EnHetzijn allemaal voornaamwoorden.
Bezittelijke voornaamwoorden geven eigendom aan. Het zijn woorden alsde mijne,zijn,haarEnzijn. Hier is een voorbeeld:
Dat was dehondbal. Het waszijnom mee te spelen.
Zie je hoe "zijn" "de hond" vervangt in de tweede zin?Bezittelijke voornaamwoorden zijn woorden die bezit tonen terwijl ze andere zelfstandige naamwoorden of eigennamen vervangen.
Bezittelijke voornaamwoorden volgen hun eigen regels en gebruiken geen apostrofs. Er zijn dertien bezittelijke voornaamwoorden.
Wat zijn de 13 bezittelijke voornaamwoorden?
Er zijn twee soorten bezittelijke voornaamwoorden.
- Onafhankelijke bezittelijke voornaamwoordenhebben geen zelfstandig naamwoord direct na hen. Ze worden soms sterke bezittelijke voornaamwoorden genoemd.
- Afhankelijke bezittelijke voornaamwoordenga voor het zelfstandig naamwoord en help het in meer detail te identificeren. Ze worden soms zwakke bezittelijke voornaamwoorden of bezittelijke bijvoeglijke naamwoorden genoemd.
De onafhankelijkeenkelvoudbezittelijke voornaamwoorden zijnde mijne,de jouwe,zijn,haar, Enzijn. De onafhankelijkemeervoudbezittelijke voornaamwoorden zijnDe onze,de jouwe, Envan hen. Let erop datde jouweis zowel enkelvoud als meervoud.Zijnwordt zeer zelden gebruikt als een onafhankelijk bezittelijk voornaamwoord in modern Engels.
Afhankelijke bezittelijke voornaamwoorden functioneren alsdeterminatorenvoor een ander zelfstandig naamwoord.
De afhankelijke enkelvoud bezittelijke voornaamwoorden zijnMijn,jouw,zijn,haar, Enzijn. De afhankelijke bezittelijke voornaamwoorden in het meervoud zijnons ,jouw, Enhun. Dat merk jejouwwordt gebruikt voor zowel enkelvoud als meervoud, en datzijnis zowel onafhankelijk als afhankelijk.
Als het aankomt ophet is versus het is, gebruikt het bezittelijk voornaamwoord nooit een apostrof. Als het woord bezit toont, gebruik danzijn. Als het woord een samentrekking is van "het is", gebruik danzijn.
Nu we de verschillende soorten bezittelijke voornaamwoorden kennen, laten we enkele voorbeelden bekijken.
Wat zijn enkele voorbeelden van bezittelijke voornaamwoorden in een zin?
Kijk eens naar de onderstaande zinnen. Kun je identificeren welke zinnen onafhankelijke en afhankelijke bezittelijke voornaamwoorden gebruiken? Hoe zit het met enkelvoudige en meervoudige bezittelijke voornaamwoorden?
- De bal isde mijne.
- Geef mij terugMijntrui!
- Ik kan niet geloven dat dat zo isjouwnaam op de feesttent!
- Ik vertelde haar dat het geld isde jouwe, niethaar.
- Zijnoma maakt de lekkerste lasagne.
- De rode jas? Het waszijn.
- Het is tijd voorhaarafspraak.
- Oeps. ik kraaktezijnschelp.
- We herinnerden hem eraan dat de stoelen warenDe onze.
- Ik denk dat de auto dat isvan hen.
- Hunhond is een bassethond.
Kun je bezittelijke zelfstandige naamwoorden gebruiken?
Bezittelijke zelfstandige naamwoorden en voornaamwoorden kunnen lastig zijn totdat je de regels leert. Gelukkig kun je ze met een beetje oefening elke keer goed doen. En als je niet alle regels meer weet, is dat ook prima. Het Realtime-rapport van ProWritingAid is er altijd om te helpen als je het fout hebt.
Probeer het Realtime Report met een gratis ProWritingAid-account.
Breng uw schrijven naar een hoger niveau:
20 bewerkingstips van professionele schrijvers
Of je nu een roman, essay, artikel of e-mail schrijft, goed schrijven is een essentieel onderdeel van het communiceren van je ideeën.
Ditgidsbevat de 20 belangrijkste schrijftips en -technieken van een groot aantal professionele schrijvers.
FAQs
Wat is een bezittelijk zelfstandig naamwoord? Hoe ze te gebruiken (met voorbeelden)? ›
Woorden als mijn, jouw, uw en zijn zijn bezittelijke voornaamwoorden: 'Dat is mijn fiets', 'Vergeet jouw/uw tas niet! ', 'Ik houd van de herfst en zijn kleuren. ' Bezittelijke voornaamwoorden geven aan dat er een bepaalde relatie is tussen een persoon, dier, ding of instantie en een zelfstandig naamwoord.
Hoe werken bezittelijk voornaamwoord? ›Wanneer er een bezittelijk voornaamwoord in een zin staat, geeft dit aan van wie of wat iets is. In de zin 'ik vergat mijn fiets' is 'mijn' een bezittelijk voornaamwoord. Dit woord geeft namelijk aan van wie de fiets is. Als een zin zo'n woord bevat, staat deze vaak voor een zelfstandig naamwoord.
Hoe schrijf je bezittelijk voornaamwoord? ›Apostrof + s
De apostrof is verplicht als de naam eindigt op: een lange klank die met één enkele a, i, o, u of y wordt geschreven: Anna's jas, Evi's moeder, Otto's jas, Adu's tas, Randy's moeder; op een enkele e die als 'ee' klinkt: Zoë's baan.
Het bezittelijk voornaamwoord geeft aan van wie of wat iets is. Als je bijvoorbeeld zegt: “Dat is zijn fiets”, vertelt het woord 'zijn' van wie de fiets is. Let op: Eigennamen en zelfstandige naamwoorden zijn géén bezittelijke voornaamwoorden. Het gaat altijd om woorden als 'mijn', 'jouw', 'zijn' of 'haar'.
Is je bezittelijk? ›Als bezittelijk voornaamwoord van de tweede persoon enkelvoud kan zowel de volle vorm jouw als de gereduceerde vorm je gebruikt worden. Jouw is nadrukkelijker dan je. Als er geen speciale nadruk nodig is, wordt in de praktijk vaker voor je dan voor jouw gekozen.
Wat is een bezittelijk voornaamwoord voorbeeld? ›Bezittelijke voornaamwoorden zijn woorden als mijn, jouw, zijn, haar en ons, die een relatie van bezit of herkomst uitdrukken tussen een persoon of zaak en een zelfstandig naamwoord: mijn auto, haar vader. Bezittelijke voornaamwoorden kunnen bijvoeglijk en zelfstandig worden gebruikt.
Wat betekend bezittelijk voornaamwoord? ›Bezittelijke voornaamwoorden zijn woorden als hun, haar, zijn, mijn, jouw en ons. Ze geven een bezitsrelatie aan tussen een persoon en een zelfstandig naamwoord.
Hoe herken je een bezittelijk voornaamwoord? ›Woorden als mijn, jouw, uw en zijn zijn bezittelijke voornaamwoorden: 'Dat is mijn fiets', 'Vergeet jouw/uw tas niet! ', 'Ik houd van de herfst en zijn kleuren. ' Bezittelijke voornaamwoorden geven aan dat er een bepaalde relatie is tussen een persoon, dier, ding of instantie en een zelfstandig naamwoord.
Welke vier voornaamwoorden kunnen zowel bezittelijk als persoonlijk zijn? ›In het schema zie je dat je, haar, ons, jullie en hun zowel persoonlijk als bezittelijk voornaamwoord kunnen zijn. Je kunt de woordsoorten bepalen door het woord te vervangen door hij, hem of zijn.
Kan je als bezittelijk voornaamwoord? ›Voor het bezittelijk voornaamwoord van de tweede persoon kunnen we zowel je als jouw gebruiken. Het is aan te bevelen om daarvoor zo veel mogelijk de gereduceerde vorm je te gebruiken. Overmatig gebruik van de volle vorm jouw maakt zowel gesproken als geschreven taal onnatuurlijk.
Is hun altijd bezittelijk? ›
“Hun” kun je gebruiken als bezittelijk voornaamwoord. Dan verwijst het woord altijd naar meerdere personen. Als persoonlijk voornaamwoord kun je “hun” gebruiken wanneer je er een voorzetsel bij kunt bedenken, zoals aan, van of voor. Als er daadwerkelijk een voorzetsel staat, moet je “hen” gebruiken.
Welke woordsoort kun je in plaats van een bezittelijk voornaamwoord zetten? ›je is in deze zin een persoonlijk voornaamwoord. Je kunt je vervangen door een naam, in dit geval Rosa. Let op! Neem de term bezit niet altijd te letterlijk: Het is jouw vakantie.
Is jullie een bezittelijk voornaamwoord? ›In de tweede persoon meervoud is zowel het bezittelijk voornaamwoord je als het bezittelijk voornaamwoord jullie mogelijk. Jullie hebben jullie / je boterhammen opgegeten. Eet allemaal jullie / je boterhammen op.
Is jouw bezittelijk? ›Jouw is een bezittelijk voornaamwoord dat altijd wordt gebruikt om aan te geven dat iets van iemand is.
Wat is het verschil tussen een persoonlijk en een bezittelijk voornaamwoord? ›Een persoonlijk voornaamwoord is een woord dat (meestal) verwijst naar een levend wezen (persoonlijk). Een bezittelijk voornaamwoord is een woord dat een relatie aangeeft tussen een zelfstandig naamwoord en een persoon, dier of instantie (bezittelijk). Persoon Ond. vorm Niet-ond.
Wat is het verschil tussen je en jij? ›Jij is goed als er nadruk op ligt: 'Niet ik, maar jij zou het doen! ' Je is het minder nadrukkelijke alternatief: 'Het lukt wel, maar je mag altijd helpen. ' Je kan ook 'men', 'jou' of 'jouw' betekenen. Je en jij kunnen als onderwerpsvorm meestal door elkaar heen gebruikt worden.
Is het me moeder of mijn moeder? ›Mijn wordt afgekort tot m'n en dat wordt weer veranderd in me. Voorbeelden: Ik ga dat even aan me moeder vragen.
Wat is het verschil tussen my en mine? ›Als je wilt uitdrukken dat iets van jou (of van iemand anders) is, kun je bezittelijke voornaamwoorden gebruiken, zoals jouw, mijn, zijn, gevolgd door datgene wat jij of iemand anders bezit. Bijvoorbeeld: mijn boek, jouw huis, zijn hond. My name is Kim. She's a friend of mine.